‘Aşķ u ṣuḥbet maṭla’-ı dîvân-u ṣıḥḥatdür baňa | Şeyh Gâlib

عشق و صحبت مطلع ديوان صحتدر بكا

مقطع نظم حياتم قطع الفتدر بكا

‘Aşķ u ṣuḥbet maṭla’-ı dîvân-u ṣıḥḥatdür baňa

Maķta’-ı naẓm-ı hayâtum ķat’-ı ülfetdür baňa

Aşk ve sohbet benim sağlık toplantımın (matlası) doğuşudur. Tanışıklığın, dostluğun kesilmesi ise benim için hayat düzeninin kesilmesi (maktası), ölmek demektir.

ساغر كلكون شرار آه حسرتدر بكا

چشم پر خون غنجه كلزار و صلتدر بكا

Sâġar-ı gülgûn şerâr-ı âh-ı hasretdür baňa

Çeşm-i pür-ḫȗn ġonce-i gülzâr-ı vuṣlatdur baňa

Gül renkli şarap kadehi bana ayrılık âhının kıvılcımıdır. Kanlı gözüm kavuşma, gül bahçesindeki gonca gibi gelir.

بى تو قف عازم دار البقا ى قتلكم

تيغ زهر آلود ابروى اشارتدر بكا

Bî-tevaķķuf ‘âzim-i dârü’l-bekâ-yı ķatlüňem

Tîğ-i zebr-âlüd ebrû-yı işâretdür baňa

Hiç duraksamadan beni öldürmenin ölümsüzlük olduğu yere gitmekteyim. İşaret eden kaş benim için ucu zehirli bir kılıçtır.

مهر اثبات شريك ايلر سكون بحر صاف

اضطراب آيينه ديدار وحدتدر بكا

Mihre iʂbât-t şerik eyler sükȗn-ı baḥr-ı ṣâf

Iżṭırâb âyîne-i dîdâr-ı vaḥdetdir baňa

Dalgası saf denizin durgunluğu güneşe bir ortak olduğunu isbat eder. Izdırap birlik yüzünü gösteren aynadır.

دورايدر شمعى سحردر شبچراغ شعله سى

جوهر جان سنك راه بزم رۇيتدر بكا

Dȗr ider şem’i seherdür şebçerâğ-ı şu’lesi

Cevher-i can seng-i râh-ı bezm-i rü’yetdür baňa

Can cevheri sevgilinin yüzünü görme meclisinin yolunun taşıdır. Işığının şeb-çerâğı (meclisin) mumunu söndüren seherdir.

سكه نقد روانم اولدى چون كلمز كران

بخت وارونم بنم سرتاج رفعتدر بكا

Sikke-i naķd-i revânım oldu çün gelmez girân

Baḫt-ı vârûnum benüm ser-tâc-ı rif’atdür baňa

Benim ters dönmüş talihim can sermayemin damgası olduğu için yüceliğim baş tacıdır bana ağır gelmez.

بن كه سرمستم شراب كريه خو نيندن

ديده اسفيدى كور كيم صبح عشر تدر بكا

Ben ki sermestim şarâb-ı girye-i hȗnînden

Dîde-i îsfidi gör kim ṣubḥ-ı ‘işretdir baňa

Ben kanlı gözyaşı şarabıyla sarhoşum. Ağarmış gözüme bak, içki gecesinin sabahıdır sanki.

جان هلاك الفت زبان خاموش دل خوشنود غم

مرك و صحت كو ييا شكر و شكايتدر بكا

Cân helâk ülfet zebân ḫâmûş dil ḫoşnȗd-ġam

Merg ü sıḥḥat gȗyiyâ şükr ü şikâyetdür baňa

Can ölümle kaynaşmış, dostluk kayboldu, gönül sustu; gamla hoşnut. Sanki ölüm bana şükür, sağlık şikâyet oldu.

غالبم من قوت نطقمله اى عيس خموش

معنى و الفاظ ملكمده رعيتدر بكا

Ġâlîbüm ben ķuvvet-i nuṭķumla ey Îsi ḫamȗş

Ma’ni vü elfâẓ mülkümde ra’iyyetdür baňa

Ben Gâlib’im. Ey İsa sözümün gücü karşısında sen sus! Anlam ve söz benim ülkemin halkıdır.

Fâ’ilâtün fâ’ilâtün fâ’ilâtün fâ’ilün