Divan şiirinin genel özellikleri

Divan Edebiyatı nazım birimi beyittir. (ancak; rubai, tuyuğ, murabba, şarkı türlerinde nazım birimi dörtlüktür.)
Anlam beyitte tamamlanır.
Aruz vezni kullanılmıştır.
Göz kafiyesi esas tutulmuştur.
Gazel, kaside, şarkı, tuyuğ, rubai, mesnevi, Terkib-i bent, terci-i bent gibi nazım biçimleri kullanılmıştır.
Kullanılan nazım şekillerinden şarkı ve tuyuğ dışındakiler Arap ve Fars edebiyatından alınmıştır.
Kullanılan dil; Arapça, Farsça ve tTürkçenin karışımından doğan Osmanlı Türkçesi’dir.
Edebi sanatlara fazlasıyla yer verilmiştir.
Divan şiirinde “sanat sanat içindir” anlayışı hakimdir.
Divan şiirinde genellikle; aşk, şarap, tabiat ve ölüm gibi soyut konulara yer verilmiştir.
Divan şairleri, münacaat, naat, methiye, mersiye ve tasavvuf gibi konuları ortak işlemişlerdir.
Divan şiirlerinin başlıkları yoktur, genelde redifleri ile isimlendirilirler.
Divan şiirlerinde mahlas kullanımı vardır.
Divan şiirlerinde süslü ve ağır bir sanat vardır.
Divan şiirlerinde günlük yaşamdan konular pek işlenmemiştir.

Sebk-i Hindî -Hint tarzı, Hint biçemi-