Mefâ’ilün Fe’ilâtün Mefâ’ilün Fe’ilün
Eğerçi köhne metâ’ız revâcımız yokdur
Revâca da o kadar ihtiyâcımız yokdur
Evet eski eşya gibiyiz, bir değerimiz, itibârımız yoktur. Değere ve itibâra da o kadar ihtiyacımız yoktur.
Misâl-i âb ederiz nîk ü bedle âmîziş
Bu kâr-gehde mu’ayyen mi’zâcımız yokdur
Su gibi iyi kötü herşeyle uyum sağlarız, bu iş yerinde belli bir huyumuz yoktur.
Tahammül eylemeden gayri vaz’-ı nâdâna
Kitâb-ı fenn-i hıredde ‘ilâcımız yokdur
Cahillerin yaptıklarına tahammül etmekten başka, akıl ilminin kitabında başka ilacımız yoktur.
O câh kim ola hem-dûş-ı ihtimâl-i zevâl
Teveccüh etde bile ibtihâcımız yokdur
Sona erme ihtimâli bulunan bir makama geçme ihtimâli bulunsa bile, bizim buna gönlümüz açık değildir.
Bizim bu kasr-ı sebük-sakf içinde ey Nâbî
Girân-sühanlar ile imtizâcımız yokdur
Ey Nâbî, bu derme çatma çatısı olan köşkte usandırıcı, ağır sözlüler ile uyuşmamız mümkün değildir.
Nâbî
