Gam-gîn dilümde zâr ile efgân dükenmedi | Mihrî Hatun

Gam-gîn dilümde zâr ile efgân dükenmedi
Nem-gîn gözümde derd ile giryân dükenmedi

Gamlı gönlümün ağlayışı ve feryadı tükenmedi. Nemli gözlerimin gözyaşı tükenmedi.

Tennûr-ı gamda âteş-i hicrân ile ciğer
Biryân olalı dünyede biryân dükenmedi

Gam fırınında ayrılık ateşi ile ciğerim kebap olalı, dünyada kebap hiç eksik olmadı.

Derdâ dirîğ geçdi günüm intizâr ile
‘Ömrüm dükendi va’de-i cânân dükenmedi

Vah vah! Yazık ki günlerim beklemekle geçti hep. Ömrüm tükendi sevgilinin vaadi tükenmedi.

Hûblar katında kançaru baksan rakîbdür
‘Âlemde cevr-i yâr ile şeytân dükenmedi

Güzeller katında nereye baksan rakip var. Âlemde yârin eziyetleri ile şeytanlar hiç tükenmedi.

Bir kerre mübtelâlaruma rahm idem disen
Dünyâda sevdüğüm n’ola yalan dükenmedi

Bir kez âşıklarıma acıyayım desen ne olur? Ey sevdiğim,dünyada yalanlar tükenmedi ya.

İn’âm eylese sâ’ile hüsnin zekâtını
Şehler katında lûtf ile ihsân dükenmedi

Güzelliğinin zekâtını dilencilere ihsan eylese ne olur. Şahlar katında lütuf ve ihsan hiç tükenmedi.

Mihrî olalı gülşen-i kûyunda ‘andelîb
Gam-gîn dilinde nâle vü efgân dükenmedi

Mihrî senin gül bahçesi sokağında bülbül olalı, gamlı gönlünde inleyişi ve feryadı tükenmedi.

Mihrî Hatun