Gayyâ-yı Vücûd ▪ Tevfik Fikret

Bazı kırlarda gezerken görülür nefretle;
Bir çukur yerde birikmiş mütekeddir bir su,
Solucanlarla, sülüklerle, yılanlarla dolu.

Adacıklar gibi sathında yüzen ebr-i hevâm,
Sazların zıll-ı kesîfinde o bî-had, bî-nam
Kaynaşan mahşer-i muntin, acı bir haşyetle

Titretir kalbi, fakat kurtulamaz gözleriniz
Nazar etmekten o mir’ât-i sem-âlûda yine,
Sizi bir cazibe almış gibidir pençesine.

Rûhunuzdan ne kadar gelse nidâ-yı nefret
Oradan ayrılamaz dikkatiniz bir müddet,
Oradan dönmeğe kuvvet bulamaz gözleriniz…

İşte gayyâ-yı vücûd, işte o zulmet, o batak;
Beşerin işte, pür ümmîd ü heves, müstağrak
Ka’r-ı târında şinâh ettiği girdâb-ı ufûl…

Rûh-ı sâfı şeb-i a’mâkına ettikçe nüzûl
Çırpınır gayz u teneffürle; fakat bî-ârâm
Edecektir bu nüzûlünde ebedlerle devâm.

Tevfik Fikret (Servet-i Fünun, 1899)

• gayyâ-yı vücûd: Varlık Çukuru (cehennemi)
• ebr-i hevâm: böcek bulutu
• zıll-ı kesîf: koyu gölge
• haşyet: korku, ürperti
• mir’ât-i sem-âlûd: zehir bulaşmış ayna
• müstağrak: kendinden geçmş
• şinâhet: yüzmek
• rûh-ı sâf: saf ruh
• a’mâk: derinlik
• bî-ârâm: dinlenmeksizin
• bî-had: hadsiz, sayısız
• mahşer-i muntin: kokuşmuş kalabalık
• ka’r-ı târ: karanlık çukur
• girdâb-ı ufûl: yokluk girdabı
• şeb: gece
• gayz u teneffür: kin öfke nefret
• mütekeddir: Kederli,sıkıntılı,
• sath: üst,
• bî-nam: isimsiz
• zulmet: Karanlık
• nüzûl: İnmek

Gayyâ-yı Vücûd | Varlık Cehennemi

Bazı kırlarda gezerken görülür nefretle;

Bazı kırlarda gezerken görülür nefretle;

Bir çukur yerde birikmiş mütekeddir bir su,

Bir çukur yerde birikmiş kokuşmuş bir su,

Solucanlarla, sülüklerle, yılanlarla dolu.

Solucanlarla, sülüklerle, yılanlarla dolu.

Adacıklar gibi sathında yüzen ebr-i hevâm,

Adacıklar gibi üzerinde yüzen böcek bulutları,

Sazların zıll-ı kesîfinde o bî-had, bî-nam

Sazların gölgesinde sayısız, isimsiz

Kaynaşan mahşer-i muntin, acı bir haşyetle

Kaynaşan kokuşmuş kalabalık, acı bir korkuyla

Titretir kalbi, fakat kurtulamaz gözleriniz

Titretir kalbi, fakat kurtulamaz gözleriniz

Nazar etmekten o mir’ât-i sem-âlûda yine,

Bakmaktan o zehir bulaşmış aynaya yine,

Sizi bir cazibe almış gibidir pençesine.

Sizi bir cazibe almış gibidir pençesine.

Rûhunuzdan ne kadar gelse nidâ-yı nefret

Rûhunuzdan ne kadar gelsede nefret seslenişi

Oradan ayrılamaz dikkatiniz bir müddet,

Oradan ayrılamaz dikkatiniz bir müddet,

Oradan dönmeğe kuvvet bulamaz gözleriniz…

Oradan dönmeğe kuvvet bulamaz gözleriniz…

İşte gayyâ-yı vücûd, işte o zulmet, o batak;

İşte varlık cehennemi, işte o karanlık, o batak;

Beşerin işte, pür ümmîd ü heves, müstağrak

İnsanın işte, ümid dolu heves dolu, kendinden geçmiş

Ka’r-ı târında şinâh ettiği girdâb-ı ufûl…

Karanlık çukurda yüzdüğü yokluk girdabı…

 

Rûh-ı sâfı şeb-i a’mâkına ettikçe nüzûl

Saf ruhu karanlığın derinliğine indikçe

Çırpınır gayz u teneffürle; fakat bî-ârâm

Çırpınır öfkeyle nefretle; fakat durmaksızın

Edecektir bu nüzûlünde ebedlerle devâm.

Devam edecektir o inişe sonsuza kadar.

Tevfik Fikret (Servet-i Fünun, 1899)