Ol ki her sâ’at gülerdi çeşm-i giryânum görüp ▪ Fuzûlî

Fâ’ilâtün / Fâ’ilâtün / Fâ’ilâtün / Fâ’ilün

Ol ki her sâ’at gülerdi çeşm-i giryânum görüp
Ağlar oldı hâlüme bî-rahm cânânum görüp

Her saat ağladığımı görüp bana gülen merhametsiz, sevgilimi görünce halime ağlar oldu.

Eyleyen ta’yîn-i eczâ-yı müdâvâ derdüme
Terk idüp cem’ itmedi hâl-i perişanımı görüp

Derdimin tedavisi için ilâç yapmaya çalışan doktor, benim perişan halimi görünce ilâç hazırlamaktan vazgeçti.

Lâle-ruhlar göğsümün çâkine lnlma-rfar nazar
Hiç bir rahm eylemezler dâğ-ı hicrânum görüp

Lâle yanaklı güzeller göğsümün yırtığına bakmazlar. (Göğsümdeki) ayrılık yaraşma bakıp hiç merhamet etmezler.

Dut gözin ey dûd-ı dil çerhün ki devrin terk idüp
Kalmasun hayretde çeşm-i gevher-efşânum görüp

Ey gönül ateşinin dumanı! Feleğin gözünü kapat da inci (göz­yaşı) saçan gözünü görüp hayretinden dönmesini bırakmasın.

Pertev-i hurşîd sanman yirde kim devr-i felek
Yire urmış âftâbm mâh-ı tâbâmun görüp

Güneşin ışığı yere vurmuş sanmayın, felek benim parlayan ayımı (sevgili) görüp (öfkesinden) güneşini yere vurmuş.

Suda aks-i serv sanman kim koparup bâğbân
Suya salmış servini serv-i hırâmânum görüp

Suda görünen servinin aksi sanmayın. Bahçıvan benim salına­rak yürüyen servi boylumu (sevgili) görüp bahçedeki servisini (öfkesin­den) kopararak suya atmıştır.

Ey Fuzûli bil ki ol gül-ânzı görmiş degül
Kim ki ayb eyler menüm çâk-i girîbânum görüp

Ey Fuzuli! (üzüntüden) yakamı parçaladığımı ayıplayan kim­senin o gül yüzlü güzeli görmediğini bil (sevgilini görse seni ayıplamazdı)