Halûk’un Âmentüsü
Bir kudret-i külliyye var ulvî ve münezzeh,
Kudsî ve muallâ, ona vicdanla inandım.
Toprak vatanım, nev’-i beşer milletim… İnsan
İnsan olur ancak bunu iz’anla, inandım.
Şeytan da biziz, cin de, ne şeytan ne melek var;
Dünyâ dönecek cennete insanla, inandım.
Fıtratta tekâmül ezelîdir; bu kemâle
Tevrat ile, İncil ile, Kur’an’la inandım.
Ebnâ-yi beşer birbirinin kardeşi… Hülya!
Olsun, ben o hülyaya da bin canla inandım.
İnsan eti yenmez; bu tesellîye içimden
-Bir ân için ecdâdırru nisyanla — inandım.
Kan şiddeti, şiddet kanı besler; bu muâdât
Kan âteşidir, sönmeyecek kanla, inandım.
Elbet şu mezar ömrünü bir haşr-ı ziyâ-hiz
Tâkîb edecektir, buna îmanla, inandım.
Aklın, o büyük sâhirin i’câzı önünde
Bâtıl geçecek yerlere hüsranla, inandım.
Zulmet sönecek, parlayacak hakk-ı dırahşan
Birdenbire bir tâbiş-i burkanla, inandım.
Kollar ve boyunlar çözülüp bağlanacak hep
Yumruldar o zencîr-i hurûşanla, inandım.
Birgün yapacak fen şu siyah toprağı altın,
Herşey olacak kudret-i irfanla… İnandım.
Tevfik Fikret
İngiltere’ye, elektrik mühesdisliği okumak için giden, Tevfik fikret in oğlu haluk okulu bitirip, hristiyan olup, Amerika ya papaz olarak gidip kiliselerde görev yapmış vr 1965 yılında mundar olmuş! @teşin bol olsun, ey iblis!