Kıldı zülfün tek perişan hâlümi hâlün senün ▪ Fuzûlî

Fâ’ilâtün / Fâ’ilâtün / Fâ’ilâtün / Fâ’ilün

Kıldı zülfün tek perişan hâlümi hâlün senün
Bir gün ey bî-derd sormazsın nediir hâlün senün

Gitdi başımdan gönül ol serv-kaddün sayesi
Ağla kim idbâra tebdil oldı ikbâlün senün

Zînet içün cism dîvârında itmezdüm yirün
Çekmeseydi ışk levh-i cana timsâlün senün

Tîz çekmezsin cefâ tîğin meni öldürmeğe
Öldürür âhir meni bir gün bu ihmâlün senün

Gark-ı hûn-âb-ı ciğer kılmış gözüm merdütnlerin
Ârzû-yı hâl-i müşgîn ü ruh-ı âlün senün

Dâmgâh-ı ışkdan dut bir kenar ey mürg-i dil
Sınmadın seng-i melâmetden per ü bâlün senün

Saye veş çohdan Fuzûlî hâk-i kuyun yasdanur
Ol ümîd ile ki bir gün ola pâ-mâlün senün

Fuzûlî