Mefâ’îlün / Mefâ’îlün / Mefâ’îlün / Mefâ’îlün
Sabâ lutf itdün ehl-i derde dermandan haber virdim
Ten-i mecruha candan cana canandan haber virdün
Hazân-ı gamda gördün ıztırâbın bülbül-i zârun
Bahar eyyamı tek gül-berg-i handandan haber virdün
Sözüni vahy-i nazil ger disem men hiç küfr olmaz.
Cihanı dutmuş iken küfr îmandan haber virdün
Süleyman mesnedinden dîv-i güm-reh rağbetin kesdün
Denizde hâtem-i hükm-i Süleyman’dan haber virdün
Didiler yâr uşşâkun gelür cem’ itmeğe gönlin
Meğer kim yâra uşşâk-ı perişandan haber virdün
Fuzûlî rüzgârın tîre gördün şâm-ı hicranda
Nesîm-i subh tek hurşîd-i rahşandan haber virdün
