Sabâ lutf itdün ehl-i derde dermandan haber virdim ▪ Fuzûlî

Mefâ’îlün / Mefâ’îlün / Mefâ’îlün / Mefâ’îlün

Sabâ lutf itdün ehl-i derde dermandan haber virdim
Ten-i mecruha candan cana canandan haber virdün

Hazân-ı gamda gördün ıztırâbın bülbül-i zârun
Bahar eyyamı tek gül-berg-i handandan haber virdün

Sözüni vahy-i nazil ger disem men hiç küfr olmaz.
Cihanı dutmuş iken küfr îmandan haber virdün

Süleyman mesnedinden dîv-i güm-reh rağbetin kesdün
Denizde hâtem-i hükm-i Süleyman’dan haber virdün

Didiler yâr uşşâkun gelür cem’ itmeğe gönlin
Meğer kim yâra uşşâk-ı perişandan haber virdün

Fuzûlî rüzgârın tîre gördün şâm-ı hicranda
Nesîm-i subh tek hurşîd-i rahşandan haber virdün