Köylünün biri yeni bir göz oda yapmış, damına toprak çekilecek. Köyün gençleri ;hay edin uşahlar! denerek yardıma çağrılmış.
İmece usulü işlerde çalışanların karnını iş sahibinin doyurması töre. Gençler sofraya davet ediliyor. Ne hazırlık görülmüşse bir solukta silsipür.
Bu sefer Ulan ayıp olacak denip yedekteki yiyecekler sofraya taşınıyor, gençlerde doyma alameti yok. Hene sahibi işin içinde bir muziplik olduğunu anlayıp, bu muzipliğe ince bir taşlama ile nokta koyuyor:
-Uşah hele ayağı kahın, belki doymuşsuzdur!
Etiketler erzurum fıkraları fıkra
Bu yazılar ilginizi çekebilir
Ola Nerdeyse Basacaktım
Eskiden köylerde tuvalet olmadığından insanlar tuvalet ihtiyaçlarını gidermek için dışarı giderlermiş. Erzurumlu gece karanlıkta ihtiyacını …