Aşk ile sahn-ı hünerde nam u şanım söylenir
İştiyak-ı yâr ile ah u figanım söylenir
Meclis-i irfana ra’nalar da bahş eder
Dersin almıştır ezel tuti-zebanım söylenir
Bezm-i gülşen şem’ile aşık-ı sazendeler
Nağme-i ahengi tuttukça kemanım söylenir
Dersimi aldım ezel Erbabi’den meşk eyleyüb
Saye-i aşka ecr-i Şehvari divanım söylenir
Şehvârî
Ziyaeddin Fahri (1927). Erzurum Şairleri. İstanbul: yyy. 113.