Yenile bir dilbere meyil aldırdım
Ak gerdanda benler zer-nişanlıdır
Çift çift olmuş kirpikleri belinir
Zülüfü gerdanı pek reyhanlıdır
Bana nispet çıkmış yolun üstüne
Samur kürk giyinmiş alın üstüne
Taramış saçların belin üstüne
Bir elmas yanaklı sim gerdanlıdır
‘Elif’tir kirpiğin kaşların ‘ıra’
Saydım ak gerdanda benleri sıra
Yaralı geyik mi de giden kara
Ağ yanağı iplik iplik kanlıdır
Salınıp gelişin balkan kaz gibi
Yanar ak gerdanda altun köz gibi
Garip garip öter yavru baz gibi
Bir ispir bakışlı Şehrivanlıdır
Çıktım yükseğine pursludur purslu
Elem çeker ağlarım gözlerim yaşlı
Bir bölük asker var dal filor fesli
Gülgülü suratlı (bir) kuğ(u) gerdanlıdır
Bağı bağçeli [de] gülü goncalı
Sineme urdu bir kirpiği kancalı
Bilmem Ödemişli bilmem Genceli
Amma yanılmazsam Pehlivanlıdır
Dadalı’m sarpa düşürdüm yolumu
Gördü gözüm kabul ettim ölümü
Sendi geçti hiç sormadı hâlimi
Âlâ güzel amma pek elvanlıdır
Dadaloğlu
Görkem, İsmail (2006). Yeni Bilgiler Işığında Dadaloğlu: Bütün Şiirleri. İstanbul: E Yay. 278-280.