Romantizm 1880 yılında İngiltere ve Almanya’da klasisizme tepki olarak ortaya çıkmıştır ve 19. yüzyılda tüm Avrupa’ya yayılmış ve orada benimsenmiştir. Ortaya çıkışında 1789 Fransız İhtilali sonrasındaki toplumsal, siyasal ve düşünsel yapının etkileri vardır. Romantizm, insanın yaratma özgürlüğü önündeki her şeye karşı durur. “En iyi kural, kuralsızlıktır” diyen romantikler, insanın duygularını, düş gücünü hayata geçirmesini ve insanı düzeltmenin toplumu düzeltmekle olabileceğini savunurlar.
Romantizmin temel öğeleri
Duygu- Hayal
Zıtlıklar
Tesadüfler
Olağanüstülük
Doğa betimlemesi
Milli ve dini konular işlenir.
Romantizm’de Sanatçı, kişiliğini gizlemez. Ve sanat, toplum içindir.
Önemli Temsilcileri
- Abdülhak Hamit Tarhan
- Namık Kemal
- Ahmet Mithat Efendi
- Recaizade Mahmut Ekrem
- Victor Hugo
- Shakespeare
- Goethe
- Shiller
- J. J. Rousseau
- Alexandre Dumas
- Puşkin
- Lamartine
- Alfred de Musset
- Voltaire
